Reklamy
apelujące do potrzeby opieki i żywienia (8) również w przeważającej części
składały się ze scenek w subtelny sposób ukazujących wyrażanie się tej
potrzeby. Obejmowały one głównie sytuacje rodzinne pokazujące rodziców
opiekujących się swoimi dziećmi (np. Pacyfic, Wick) - karmiąc je,
pielęgnując w czasie choroby. Przekazy (prezentowane sytuacje) skupiały się
raczej na sferze emocjonalnej - obawa o zdrowie, nieporadność dzieci, empatia.
Reklamy te mają na celu wzruszenie widza, klimat w nich panujący jest przyjazny
i serdeczny - bohaterowie czuwają nad swymi dziećmi i “wszystko dobrze się
kończy”. Te reklamy również zdominowali “zwykli ludzie”, którzy szybko
wzbudzają sympatię, a całość odnosi się do zasady lubienia.
Podobnie rzecz ma się z
korespondującymi z tymi reklamami apelami do instynktu macierzyńskiego (7) z
tym, że fabuły wsparte są symboliką (krowa, mleko, pluszowe zabawki) kojarzącą
się z dzieciństwem i bezradnością, a więc z koniecznością opieki.
